Τετάρτη 1 Ιανουαρίου 2014

Μόνος

Πάλι μόνος,
Πώς τα κατάφερα πάλι; Δεν ξέρω.
Νομίζω πως θέλει προσπάθεια αυτές τις μέρες να μείνεις μόνος.
Και όμως τα κατάφερα,
Χωρίς προσπάθεια.

Δεν ανήκω πουθενά!
Σε καμιά κοινωνική ομάδα.
Είμαι παρίας με όλη τη σημασία της λέξεως.
Είμαι πάντα στην απ'έξω,
Είμαι πάντα εκτός κάδρου.

Νομίζω πως κανονικά ανήκω κάπου,
Όμως, δεν γίνομαι αποδεκτός,
Δεν μπορώ ποτέ να προσαρμωστώ στα θέλω ενός συνόλου,
Ούτε το σύνολο στα θέλω τα δικά μου.
Έτσι καταλήγω μόνος.

Αχ! Η Μοναξιά!
Τι παρεξηγημένη που είναι!
Ο άνθρωπος λένε είναι ζώο κοινωνικό,
Αλλά τα συναισθήματα που νιώθει είναι ατομικά.
Τα συναισθήματα είναι μοναχικά.

Κανείς δεν μπορεί να νιώσει ακριβώς όπως ο άλλος,
Μπορεί να πλησιάσει όμως.
Ό,τι αισθάνεται ο καθένας είναι μοναδικό,
Γιατί κανένας δεν μπορεί να νιώσει απ'ακριβώς  τον άλλον.
Για αυτό είμαι πάλι μόνος

Κυριακή 28 Ιουλίου 2013

Χωρίς λόγια

Μπορώ και επικοινωνώ με τους άλλους,
αυτοί δεν επικοινωνούν μ' εμένα
Περιμένουν να μιλήσω, να βγούν ήχοι απο το στόμα μου
Όμως, η δικιά μου επικοινωνία είναι το συναίσθημα,
το πάθος, η βαρεμάρα, η περιέργια, ... , ανάλογα με την περίσταση πάντα
Πώς μπορείς να εκφράσεις ένα συναίσθημα σε ήχο; σε λόγια;
πάντα την είχα αυτήν την απορία
Απλά, δεν μπορείς
Κι έτσι μένεις αμίλητος,
χωρίς λόγια
Κι όμως είναι τόσο εύκολο να μάθεις τα συναισθήματα του άλλου,
το βλέμμα του, οι κινήσεις του, οι πράξεις του
Αρκεί να τον κοιτάς, να τον παρατηρείς,
να τον αισθάνεσαι.





Απ' όλα τα ζώα μόνο ο άνθρωπος χρειάζεται την ομιλία ως μέσο επικοινωνίας,
η μεγαλύτερη εφεύρεση, ταυτοχρονα και η μεγαλύτερη καταδίκη
Καταδίκη γιατί κανείς δεν μπορεί να μεταφέρει συναισθήματα με την ομιλία,
μόνο να τα δημιουργήσει
Τα σκυλιά δεν χρειάζονται ομιλία για να καταλάβουν τα συναισθήματα σου
Οι άνθρωποι όμως δεν μπορούν να καταλάβουν π.χ. τα δέντρα,
γιατί οι άνθρωποι χρησιμοποιούν λόγια, τα δέντρα όμως δε μιλάνε.





Τα συναισθήματα είναι αγνά,
τα λόγια επικίνδυνα
Μπορείς να πείς λόγια που δεν εννοείς, λόγια εξαπάτησης, υπερβολής, αγάπης, μίσους, εκδίκησης,
μπορείς να πεις λόγια πολλά, χωρίς συναίσθημα 
Λόγια για να κάνεις καλό
Λόγια για να κάνεις κακό
Πανίσχυρη εφεύρεση η ομιλία
Μπορείς να ξεκινήσεις πολέμους,
ή να τους σταματήσεις
Μπορείς να χειραγωγήσεις ολόκληρο πλήθος,
να κάνεις τον άλλον να σε πιστέψει.
Χωρίς συναίσθημα,
μόνο με λόγια.





Για να συννενοηθείς με κάποιον πρέπει να χρησιμοποιήσεις ομιλία, λόγια,
επειδή όμως δεν μπορεί να καταλάβει τα συναισθήματα σου μπορείς και να του πεις ψέμματα...
Το να καταλάβεις τον άλλον δεν είναι κάτι μαγικό,
η ομιλία όμως το κατέστησε αδύνατο
Ατρόφησαν στους αιώνες της ανθρώπινης εξέλιξης οι ικανότητες μετάδοσης συναισθημάτων
Και υπάρχουν πάντα άτομα σαν εμένα,
που δεν μπορούν να επικοινωνήσουν με τους άλλους
Που μένουν πάντα χωρίς λόγια.

Τρίτη 12 Ιουνίου 2012

Άβυσσος


Την Άβυσσο ποτέ να μην την κοιτάς κατάματα, γιατι μπορεί να σε κοιτάξει πίσω
Μπορεί;
Σίγουρα θα σε κοιτάξει, αλλά εσύ δε θα το ξέρεις
Ποτέ δε θα το μάθεις
Θα μείνεις με την απορία, με το Φόβο.
Το Φόβο του αιώνιου ερωτήματος, το Φόβο της Αβύσσου
Έτσι λοιπόν, φίλε μου, θα μείνεις να κοιτάζεις
Με την απορία
Το Φόβο
Την Άβυσσο
Τα ερωτήματα μένουν αναπάντητα
Φταίνει οι ερωτήσεις ή οι απαντήσεις;
Ό,τι και να’ναι, φίλε μου, η Άβυσσος υπάρχει
Όπως υπάρχει και ο Φόβος
Είναι εκεί και σε κοιτάζει
Κατάματα
Αλλα, εσύ και εγώ ποτε δεν είμαστε σίγουροι
Και έτσι φοβόμαστε παραπάνω
Και πέφτουμε όλο και παραπάνω στην Άβυσσο
Αιώνιος φαύλος κύκλος
Άβυσσος - Φόβος - Άβυσσος
Πέφτω!

Πέμπτη 3 Μαΐου 2012

1η Μαΐου

Καθισμένος ανάμεσα στις στοιβάδες των δέντρων, ψάχνοντας την ηρεμία, αναζητώντας τη γαλήνη, ατενίζοντας το μέλλον, κι όλα αυτά κοιτάζοντας τον μακρινό ορίζοντα, από εκεί θα έρθουν όλα – το απαλό αεράκι που φυσάει σα να γαργαλάει τα χορτάρια και τα φύλλα που λικνίζονται στον καυτό ήλιο, τα λουλούδια ανθίζουν, η φύση χαίρεται και σε κάνει να πιστεύεις πως τα θαύματα είναι δυνατά – το μάζεμα των λουλουδιών, το στεφάνι στην πόρτα, η δημιουργία μιας ευχής – το παρόν μυρίζει υπέροχα, το μέλλον φαίνεται μακρινό, το παρελθόν συσσωρεύεται στην λήθη – το αεράκι ξαφνικά έγινε αέρας και σα να ξύνει την πλάτη της πλάσης όλης η οποία τεντώνεται να υποδεχτεί το χάδι και μουρμουρίζει ικανοποιημένη, ο ήλιος πέφτει και η Ρόζα κουράστηκε να τρέχει, ήνεγκεν η ώρα της επιστροφής, σε ένα αύριο αβέβαιο, το τώρα δεν υπάρχει πια.

Τετάρτη 16 Νοεμβρίου 2011

Μ.Μ.: Επεισόδιο 1: η γέννηση ενός μεγάλου ντετέκτιβ

Ντουμπτούπ, ντουμπτούπ, ντουμπτούπ...

Ο ρυθμικός ήχος του τρένου είχε αποκοιμίσει τους επιβάτες. Όλους ; Όχι μια ανδρική φιγούρα με κοντό καστανό αχτένιστο μαλλί, με γένια τουλάχιστον 2 εβδομάδων, με μαύρο γυαλί – αν και νύχτα ναι φόραγε γυαλιά ηλίου – τυλιγμένη στην γκρίζα καμπαρντίνα του λες και ήταν σουβλάκι! Καθόταν στο δεύτερο βαγόνι στην τρίτη σειρά προς την μεριά του παραθύρου – όπως μπαίνεις στο βαγόνι δεξιά – μισοκοιμισμένη. Το γιατί καθότανε η συγκεκριμένη φιγούρα στην συγκεκριμένη θέση μάλλον δεν θα το μάθουμε ποτέ.

Ντουμπτούπ, ντουμπτούπ, ντουμπτούπ...

Η μισοκοιμισμένη, τελικά, φιγούρα θα μπορούσε κάποιος, ο οποιοσδήποτε, να πει πως βρισκόταν σε κάποιου είδους έκσταση, δηλαδή ήταν τόσο απορροφημένη στις σκέψεις της, αν κάνει σκέψεις, και τόσο απασχολημένη με το να κάνει περιστροφές με το δάχτυλό της μια τραγιάσκα – είναι της μόδας η τραγιάσκα - και να μην δίνει σημασία στο περίγυρό της. Μιλάμε για την φιγούρα πάντα. 

Ντουμπτούπ, ντουμπτούπ, ντουμπτούπ...

Σε αυτό το σημείο θα ήταν καλό να μάθουμε την βασική σκέψη της φιγούρας. Η φιγούρα λοιπόν σκεφτόταν γιατί την ακολουθεί το ΔΝΤ! Είχε πάει για σπουδές στην Αργεντινή – έτσι έλεγε τουλάχιστον - και μετά από λίγο πήγε το ΔΝΤ, πήγε στην Ουγγαρία διακοπές, τσουπ μετά από λίγο να σου και το ΔΝΤ και άλλα πολλά παραδείγματα . Ωχ μισό λεπτό μήπως ήταν ανάποδα; Τέλος πάντων δεν έχει και τόση σημασία που πήγε για σπουδές και πού για διακοπές, σημασία είχε ότι τον ακολουθούσε το ΔΝΤ, μόνο που τώρα τα πράγματα ήταν διαφορετικά. Το ΔΝΤ πήγε πριν από αυτόν στην Ελλάδα. Μόνο οι υπογραφές δεν έχουν πέσει ακόμη. Οι υπόγειες διαβουλεύσεις έχουν τελείωσει, η προπαγάνδα έχει αρχίσει και το καινούργιο τρίκ αποικιακής συμφωνίας θα το ονομάσουν μνημόνιο. Όλα αυτά τα είχε ακούσει όταν κατα τύχη είχε πέσει στα χέρια του μια κασέτα υποκλοπής συνομιλιών μεταξύ του πρωθυπουργού της Αγγλίας και του επικεφαλής του ΔΝΤ, όταν ήταν μαθητεύομενος στο μεγαλύτερο γραφείο ερευνών στην Αγγλία. Η εν λόγω κασέτα είχε πέσει στα χέρια του κατα τη διάρκεια παρακολούθησης ενός άπιστου συζύγου. Είχε παγιδεύσει το τηλέφωνο του για να έχει και σε κασέτα τα ερωτόλογα και τα ραντεβού που έκλεινε με την ερωμένη του αλλά αντί για τα σαλιαρίσματα ενός παντρεμένου με τη γκόμενά του, στην κασέτα είχε καταγραφεί το συνοικέσιο της Ελλάδας με το selective default. Πάντως, κρίμα και είχε σκεφτεί να ζητήσει ποσοστά απο το ΔΝΤ, έτσι θα είχε λύσει το οικονομικό πρόβλημα της ζωής του κάνοντας ταξιδάκια σε όλο το κόσμο και δεν θα χρειαζόταν να έρθει Ελλάδα. Τι να κάνει άραγες το παντρεμένο ζευγαράκι; Λες να είναι ακόμα μαζί; Και κυρίως που είναι η σωστή κασέτα;

  • Μπάμπη, σε πόση ώρα φτάνουμε ;

Ξαφνικά ακούστηκε μια βραχιά φωνή λες και ήταν από το υπερπέραν. Η φιγούρα που τελικά ονομάζεται Μπάμπης – τι κοινότυπο όνομα, αν και νιώθω μεγαλύτερη απογοήτευση που δεν είναι γυναίκα – βγήκε από το λήθαργο της και ανοιγοκλείνοντας τα μάτια προσπαθούσε να καταλάβει ποίος ήταν αυτός που του μιλούσε. Αφού δεν τα κατάφερε αποφάσισε να βγάλει τα γυαλιά ηλίου.

  • Α, Φάνη πού ήσουν ;

Ο Φάνης ένας μάλλον αδιάφορος άνδρας, απροσδιόριστης ηλικίας, κοντούλης και χοντρούλης, απάντησε προσβεβλημένος 

  • Εδώ και εκεί. Θα μου πεις σε πόση ώρα φτάνουμε;
  • Υπολογίζω σε κανα μισάωρο. (Απάντησε ο Μπάμπης κοιτώντας έξω από το παράθυρο προσπαθώντας να καταλάβει που περίπου βρίσκονται.) Αν θυμάμαι καλά πριν από λίγο περάσαμε το σταθμό του Βελεστίνου.

Αφού άκουσε την απάντηση ο Φάνης εξαφανίστηκε όσο ξαφνικά εμφανίστηκε. Συνεργάτης μετά σου λέει, σκέφτηκε ο Μπάμπης. Άντε να φτάσουμε επιτέλους να κάνω πράξη το γραφείο ερευνών. Είμαι κατενθουσιασμένος. Τα έχω όλα έτοιμα. Την άδεια απο το ελληνικό κράτος και πτυχίο αποφοίτησης απο τη σχολή ντετέκτιβ στην Αγγλία. - Το αφέντικο του μόλις ο Μπάμπης του έδωσε την κασέτα της υποκλοπής του είπε οτι θα του δώσει τις καλύτερες συστάσεις και την επίσημη πιστοποίηση του γραφείου του, με την προυπόθεση όμως οτι δεν θα ξαναδουλέψει στην Αγγλία. Έτσι και έγινε και ξεκίνησε ο Μπάμπης για την Ελλάδα. Η άδεια του απο το ελληνικό δημόσιο βγήκε πολύ γρήγορα, πράγμα που έβαλε τον ήρωα μας σε σκέψεις για τις αληθινές προθέσεις του αφεντικού του, γιατι είναι γνωστή η ταχύτητα με την οποία δουλεύει η ελληνική κρατική μηχανή. - Ελπίζω μόνο να μη μου προκαλέσει προβλήματα το ΔΝΤ. Ωχ! Μήπως θα πρέπει να έχω χαμηλές τιμές; Τέλος πάντων πάμε και βλέπουμε, εξάλλου τόσο καιρό το ετοιμάζω.

Μια ανατριχίλα διαπέρασε το σώμα του Μπάμπη, σαν ένα κακό προαίσθημα, από ένστικτο και μόνο χαμήλωσε το κεφάλι του στα πόδια του, έβαλε τα χέρια του πάνω από το κεφάλι για να το προστατέψει – ναι, είναι η στάση σύγκρουσης που σου δείχνουν στα αεροπλάνα – εκκωφαντικός θόρυβος, σκοτάδι, τα πάντα να γυρίζουν, τσιριχτά, φωνές – γιατί μπήκα στο τρενάκι του τρόμου;

  • Επιτέλους σταμάτησε, τόση ώρα δεν μπορούσα αλλά τώρα μπορώ και αμέσως ανάβει τσιγάρο. 
  • Είναι όλοι καλά; Ακούστηκε μια αγωνιώδης φωνή.

Βάζοντας τα χέρια κάτω – η καλύτερα πάνω αφού το βαγόνι που καθόταν είχε αναποδογυρίσει – ένιωσε ένα υγρό, ζεστό και κάπως πηχτό. Αίμα!, πού χτύπησα, από που βγάζω αίμα; Και μέσα στο πανικό του παρατήρησε ότι ο επιβάτης που καθόταν δίπλα του στο τρένο είχε στην καρωτίδα του ένα κομμάτι γυαλί από το σπασμένο τζάμι του βαγονιού. Ωραίο κολιέ σκέφτηκε και αμέσως ζήτησε συγνώμη για την εξυπνάδα του από το πτώμα δίπλα.

  • Όχι όλοι φώναξε ο Μπάμπης.

Βγαίνοντας από το βαγόνι είδε τη είχε συμβεί, λίγο μετά το τούνελ, πριν τη διασταύρωση για τα Μελισσιάτικα είχε εκτροχιαστεί το τρένο. Συνέρχοντας από το σοκ έψαξε να βρει το ακριβές σημείο εκτροχιασμού και είδε μια βγαλμένη πρόκα και ελαφρώς στριμμένη η μία ράγα.

  • Σαμποτάζ
  • Α. Φάνη είσαι μια χαρά βλέπω
  • Ναι, έχουν καλέσει την αστυνομία και ασθενοφόρα
  • Πολύ ωραία και αυτό εδώ θα είναι το πρώτο μυστήριο που θα εξιχνιάσουμε.
  • Α, παραλίγο να το ξεχάσω, ορίστε.
  • Η τραγιάσκα μου, ευχαριστώ.

Ψάχνοντας για παραπάνω στοιχεία δε βρέθηκε κάτι. Ψάχνοντας περισσότερη ώρα για παραπάνω στοιχεία πάλι δε βρέθηκε κάτι, ούτε καν πατημασιές στο χώμα, ούτε καν ο λοστός που χρησιμοποιήθηκε για να στραβώσουν τις γραμμές, ναι λογικό ειναι να τον πάρουν μαζί τους. Την πρόκα όμως γιατι την αφήσανε; Και γιατί δεν υπάρχουν πουθενά πατημασιές; Μα είναι δυνατόν να μην υπάρχουν άλλα στοιχεία; Είναι δυνατόν να βγήκε απο μόνη της η πρόκα; Ξέρεις, σαν απεργία... Αστεία πράματα. Οπότε μόνο ένα συμπέρασμα μπορεί να βγεί: πέσαμε σε επαγγελματίες!. Μετά από 45 λεπτά ήρθε η αστυνομία και το ασθενοφόρο. Κλασσικά πάντα αργοπορημένοι.

  • Για μαζευτείτε όλοι εδώ. Οι νοσοκόμοι γρήγορα στους τραυματίες. Πω πω βραδιάτικα τι ατύχημα κι' αυτό
  • Σαμποτάζ ήταν όχι ατύχημα, πετάχτηκε ο Μπάμπης
  • Και με ποια ακριβώς στοιχεία θεωρούν ότι οι πολίτες μπορούν να εξαγάγουν τέτοιο συμπέρασμα και όχι η αστυνομία;
  • Πολίτες με άδεια ντετέκτιβ
  • Οι ντετέκτιβ το μόνο που κάνουν είναι να μπλέκονται στα πόδια της αστυνομίας, η οποία έχει πολύ ικανά στελέχη για να λύσουμε το οποιοδήποτε μυστήριο.
  • Συγνώμη κ. αστυνομικέ αλλά ποιος νομίζετε ότι είστε ο Μπέκας;
  • Δεν κατάλαβα το αστείο κύριε και είναι αστυφύλακας Μπέκας και δείχνει την ταυτότητα του.

Ο Μπάμπης πλησιάζοντας να δει καλύτερα δεν πιστεύει στα μάτια του είναι όντως ο αστυφύλακας Μπέκας. Αυτός ο αστυνόμος – συγνώμη αστυφύλακας – φαίνεται να είναι άνθρωπος ντόμπρος, τίμιος, αυθόρμητος, και λιγάκι πρωτόγονος. Χωρίς να χάνει χρόνο παρουσιάζεται.

  • Μπάμπης Μπάμπογλου, ιδιωτικός ντετέκτιβ και κάπου εδώ γύρω σουλατσάρει ο συνεργάτης μου, χάρηκα πολύ για τη γνωριμία αστυφύλακα και συγνώμη για την παρεξήγηση προηγουμένως.
  • Παρομοίως. Κάτι είπατε για σαμποτάζ, βρήκατε τίποτα ενδείξεις;
  • Βεβαίως, μια βγαλμένη πρόκα και μια ελαφρώς λυγισμένη ράγα.
  • Πηγαίνετέ με στο σημείο.

Πηγαίνοντας τον Μπέκα στα στοιχεία με την άκρη του ματιού του είδε – ή μάλλον δεν είδε – μια ανθρώπινη σιλουέτα. Κοιτάζοντας καλύτερα, για δεύτερη φορά μέσα σε δέκα λεπτά, δε πίστευε στα μάτια του. Στέκονταν εκεί πάνω σε ένα μικρό λόφο και επέβλεπαν όλη τη περιοχή του ατυχήματος δύο… φαντάσματα. Στέκονταν εκεί ολοζώντανα – παράδοξο για φαντάσματα – με ένα ύφος ευχαρίστησης αλλά και στενοχώριας ταυτόχρονα. Τα φαντάσματα δεν έδειχναν να έχουν καταλάβει ότι παρουσία τους έγινε αντιληπτή, παρ' όλα αυτά ξεκίνησαν να φύγουν. Λέγοντας στα πεταχτά που είναι το σαμποτάζ άρχισε να ακολουθεί τα φαντάσματα. Προφανώς πιο ελαφριά αυτά δεν είχαν πρόβλημα να περπατήσουν στα κατσάβραχα και επίσης δεν έκαναν θόρυβο. Στη βιασύνη του λοιπόν πάτησε ένα κλαδί που έσπασε με χαρακτηριστικό θόρυβο και καλύφθηκε πίσω από ένα θάμνο καλύβωντας χέρια και πρόσωπο και οτιδήποτε άλλο που θα μπορούσε να γυαλίσει και να φανεί – κοίτα να δεις που η εκπαίδευση στο στρατό κάπου χρησίμευσε, κάλυψη-απόκρυψη νομίζω λέγεται. Το ζευγάρι έχοντας πλησιάσει να δουν αν τους ακολουθεί κανείς, μπορούσες να ξεχωρίσεις ότι το ένα ήταν άνδρας και το άλλο γυναίκα, μάλλον μεσήλικες, μπορεί και παραπάνω, γύρισε πάλι προς το δρόμο του, ακολουθούμενο πάντα. Διανύοντας μια απόσταση πέντε λεπτών ο Μπάμπης για τρίτη φορά δε πίστευε στα μάτια του σήμερα. Φτάσανε μπροστά σε ένα νεκροταφείο – μα ναι το νεκροταφείο της πόλης – και τα φαντάσματα ήταν όλα μαζεμένα μπροστά από μια καντίνα που τους πουλούσε σουβλάκια! Το ζευγάρι όμως πήγε προς την άλλη μεριά της καντίνας όπου τους περίμενε ένας κουστουμαρισμένος άνθρωπος μπροστά από ένα μαύρο με φιμέ τζάμια ακριβό τζιπ.

  • ……. επιτυχής, συγχ ……… θάνατος ……… σίγουρα ……..

Κάπου εδώ λήφθηκε η απόφαση να πλησιάσει κι άλλο για να ακούει καλύτερα…

  • Μας λύπησε το γεγονός ότι έπρεπε να σκοτώσουμε κάποιον, μας είχανε πει οι εκπαιδευτές ότι με ένα τέτοιο σαμποτ άζ θα υπάρξουν θύματα αλλά πιστεύαμε ότι θα ήμασταν τυχεροί και δε θα συνέβαινε.
  • Συνέβη όμως και τώρα είμαστε σε ισχυρότερη θέση, είναι σχεδόν σίγουρο ότι θα παραιτηθεί ο δήμαρχος.
  • Αχ μακάρι, δεν αντέχω άλλη πρασινίλα. Τόσα χρόνια εξουσία, αμάν πια.
  • Η αμοιβή σας; Τα συμφωνημένα;
  • Ναι, πετάχτηκε η γυναίκα, τα παιδιά μας να τα βολέψεις κάπου Νίκο τώρα που η δημαρχία είναι σίγουρη.
  • Μην ανησυχείτε, όλα θα γίνουν και την ησυχία σας θα έχετε, μιας και με το που ανέβουμε στην εξουσία θα αλλάξουμε τη γραμμή και θα σας μεταφέρουμε σε καλύτερους τάφους και τα παιδιά σας θα βολέψουμε, όλα θα γίνουν. Γεια σας και χάρηκα για την συνεργασία.
  • Γεια σου Νίκο, στο καλό.
  • Μην κουνηθεί κανείς, φώναξε ο Μπάμπης γεμάτος αποφασιστικότητα, σημαδεύοντας τους με ένα διαφανές όπλο, γεμάτο με ένα υγρό που έμοιαζε με νερό, πιστό αντίγραφο ενός νεροπίστολου – μάλλον επειδή ήταν νεροπίστολο! - .

Όλοι σάστισαν ακόμα και ο κουστουμαρισμένος, ο οποίος ανέκτησε την αυτοσυγκράτηση του και αναφώνησε

  • Ποιος νομίζεις ότι είσαι, ο Τζών Γουέιν με νεροπίστολο;
  • Χά! Είναι το τελευταίο μοντέλο microweapon, z-58, ειδικά σχεδιασμένο να διαλύει σε αστρική σκόνη υλικά και άυλα όντα, το τέλειο όπλο για φαντάσματα και ανθρώπους. Αν δε με πιστεύεται μπορώ να κάνω επίδειξη, και εγώ είμαι ο Μπάμπης Μπάμπογλου, ιδιωτικός ντετέκτιβ.

Κανείς δε μίλησε, κανείς δε κουνήθηκε ούτε καν ο σκίουρος που παρακολουθούσε τη σκηνή από το σπιτάκι του δύο δέντρα πιο κάτω που έτρωγε νωχελικά μαζί με την ερωμένη του το βραδινό τους σνάκ, ένα βελανίδι!

  • Πολύ ωραία, έχετε κάποιες εξηγήσεις να δώσετε, γιατί σαμποτάρατε τις γραμμές του τρένου;

Σιωπή

  • Απαντήστε μου!

Δυσανασχετώντας, ο άνδρας φάντασμα ξεκίνησε να λέει:

  • Εδώ και χρόνια είναι να αλλάξουν οι γραμμές και να μην περνάνε από εδώ πάνω αλλά μέσα από τη βιομηχανική ζώνη. Τα σχετικά σχέδια έχουν κατατεθεί εδώ και χρόνια αλλά καμία δημοτική αρχή δεν αναλάμβανε να εκτελέσει το έργο. Έτσι ο σχεδιασμός παρέμενε στα χαρτιά.
  • Και τι σχέση έχει αυτό;
  • Κάντε ντε, θα σου πω. Ο κύριος από εδώ είναι ο άνθρωπος πίσω απ' όλα της αντιπολίτευσης στο δήμο. Μαζί με το ΔΝΤ καταστρώσανε αυτό το σχέδιο για να παραιτηθεί ο δήμαρχος και να πάρουν αυτοί την εξουσία.
  • Και τι το κόφτει το ΔΝΤ ποιος θα είναι δήμαρχος; Έτσι κι αλλιώς όλοι κάνουν ότι τους πει.
  • Είναι στα πλαίσια του να βλάψουν το κύρος του ΟΣΕ ώστε να τον πουλήσουμε όσο πιο φθηνά και γρήγορα γίνεται.
  • Αχ καταραμένο ΔΝΤ.
  • Άσε μας φέρανε και κάτι αμερικάνους κομάντο ειδικούς στο σαμποτάζ για εκπαίδευση.
  • Τι λες τώρα
  • Ναι, ναι άστα να παν.
  • Να σας πω, θα συνεχίσετε πολύ τη κουβεντούλα; Πετάχτηκε ο Νίκος – ο κουστουμαρισμένος ντε - .
  • Γιατί , σε κρατάμε από τις δουλειές σου;
  • Α να, απλά έλεγα ότι αφού τελειώσαμε με τις εξηγήσεις να φεύγουμε σιγά σιγά.
  • Δεν έχετε να πάτε πουθενά, έχω άλλη μια ερώτηση. Γιατί συμφωνήσατε σε αυτό το σχέδιο, για να κοιμηθείτε ήσυχοι και να βολέψετε τα παιδιά σας, τόσο ευτελής λόγοι, δε ντρέπεστε καθόλου;
  • Να, ξέρεις πόσο προβληματικό είναι το γεγονός να ακούς αυτό το ντουμπντούμπ κάθε λίγο και λιγάκι; Πώς να ζήσουμε μια αιωνιότητα έτσι και όσο για τα παιδιά μας, α όλα κι όλα, τα παιδιά μου πάνω απ' όλα. Είναι πέντε χρόνια άνεργα τα καημένα, τριάντα τρία ο μεγάλος, είκοσι εννιά ο μικρός, δύο μέτρα παλικάρια, δεν έχουν λεφτά ούτε ένα λουλούδι να μας φέρουν, συνέχεια τα τριαντάφυλλα του γείτονα κόβουν, την έχουν ρημάξει την τριανταφυλλιά. Ε, μετά είναι και οι ιδεολογικοί λόγοι, είμαστε χρόνια στο κόμμα, από το συγχωρεμένο το παππού μου ακόμα, ε δε θα μπορούσαμε να προδώσουμε την ιδεολογία μας, καταλαβαίνεις.
  • Σε καταλαβαίνω απόλυτα, για αυτό και εσύ κυριλάτε θα μπεις φυλακή και εσείς δε θα ξαναβγείτε από το τάφο σας αλλιώς θα στείλω τα παιδιά σας να σας κάνουνε παρέα.

Με το που ξεστόμισε την απειλή, το μητρικό ένστικτο, το οποίο είναι το φονικότερο όπλο σε όλο το γνωστό και άγνωστο κόσμο, πλημμύρισε τη γυναίκα φάντασμα που χίμηξε με όλο της το είναι στον Μπάμπη, ο οποίος πυροβόλησε με το νεροπίστολο και το νερό απλά πέρασε από το άυλο σώμα της, έπιασε τον Μπάμπη από το λαιμό κι εκεί που ήταν έτοιμη να τον πνίξει, κοκάλωσε. Το βλέμμα της ήταν στραμμένο στον Φάνη που εμφανίστηκε από το πουθενά, έχοντας το δεξιό του χέρι παρατεταμένο απέναντί της με σηκωμένη τη παλάμη. Ο άντρας φάντασμα έπνιξε ένα ουρλιαχτό και είχε παραλύσει από το φόβο. Ο Νίκος, διαβλέποντας τη σύλληψη του, έτρεξε προς το τζιπ για να διαφύγει.

  • Φάνη, μη σου ξεφύγει ο κυριλάτος.
  • Μην ανησυχείς, δε πάει πουθενά και του δείχνει τα βγαλμένα καλώδια της μπαταρίας.

Ηττημένοι, το ζευγάρι φαντασμάτων και ο Νίκος αποδέχτηκαν τους όρους του Μπάμπη. Επιστρέφοντας προς το τρένο, ο Φάνης έδειχνε σκεφτικός αλλά δεν έλεγε τίποτα, έτσι ο Μπάμπης αποφάσισε να μάθει τι σκέφτεται ο συνεργάτης του.

  • Πολύ απλό, απάντησε ο Φάνης, δεν ήταν καν μυστήριο. Δεν είχε λίγο σασπένς, βρήκαμε τους δράστες πολύ εύκολα.
  • Αν θεωρείς εύκολο γεγονός τα φαντάσματα και λίγο σασπένς ότι παραλίγο να με πνίξουν.
  • Ναι έχεις ένα δίκιο, αλλά και πάλι θα ήθελα να ήταν πιο δύσκολη η υπόθεση.
  • Μην αγχώνεσαι, θα λύσουμε πολλές δύσκολες υποθέσεις, αυτή ήταν μόνο η αρχή.

Στο εκτροχιασμένο τρένο επικρατούσε πανικός. Είχε κατακλυστεί από δημοσιογράφους που ο καθένας έδινε τη δικιά του εκδοχή για το ατύχημα και για τον αριθμό των θυμάτων και τραυματιών. Στις σύγχρονες χώρες καταλαβαίνεις πότε δε λειτουργούν σωστά όταν στο τόπο ενός ατυχήματος και εγκλήματος, η αστυνομία φτάνει νωρίτερα από τους δημοσιογράφους. Οι δημοσιογράφοι εντωμεταξύ είχαν αφηνιάσει, να παίρνουν συνέντευξη από τους τραυματίες και εστίαζαν στα τραύματα τους και στα αίματα που έσταζαν, να προσπαθούν να μεταφέρουν το τρόμο και το φόβο του ατυχήματος στην υπόλοιπη χώρα σαν αχόρταγα βαμπίρ που τρέφονται από τον πανικό. Ο Μπέκας αγανακτισμένος από τη κατάσταση πήγε να ξεσπάσει στον Μπάμπη που μόλις είχε επιστρέψει με το Φάνη να κρατάει τα χέρια του Νίκου πίσω από τη πλάτη του.

  • Που ήσουν εσύ και γιατί με παράτησες και έφυγες;
  • Α, αστυφύλακα Μπέκα, να σου συστήσω το συνεργάτη μου, Φάνη Μπαστούνι, και από εδώ ο υπεύθυνος για αυτή τη τραγική κατάσταση, ο σαμποτέρ!

Το ατύχημα ήταν το πρώτο θέμα σε όλα τα δελτία ειδήσεων και εφημερίδων συνοδευόμενο από φωτογραφία του Μπάμπη, του Μπέκα και μιας σκοτεινής ανθρώπινης φιγούρας που ανήκε στον Φάνη. Το ρεπορτάζ μεταξύ άλλων ανέφερε: «Το τραγικό αυτό γεγονός εξιχνιάστηκε από τον ντετέκτιβ Μπάμπη Μπάμπογλου και τον συνεργάτη του Φάνη Μπαστούνι, οι οποίοι απέφυγαν τα σχόλια. Η μόνη δήλωση που καταφέραμε να αποσπάσουμε από τον μεγάλο ντετέκτιβ ήταν: "ΜΗΝ ΠΑΝΙΚΟΒΑΛΕΣΤΕ".»